MIŁOŚĆ.

Każda żyjąca istota na ziemi potrzebuje miłości do pełnego i zdrowego życia, potrzebują jej zwierzęta, potrzebują jej ludzie a nawet rośliny otoczone troskliwą i pełną miłości opieką rosną i rozkwitają znacznie piękniej niż te, u których zaspokaja się jedynie podstawowe potrzeby pozwalające przetrwać. Jeżeli nasze życie na planecie Ziemia jest tak bardzo zależne od miłości to dlaczego ludzie, nazywający siebie najbardziej rozwiniętym gatunkiem na planecie, wciąż i wciąż bardziej, z każdym kolejnym pokoleniem, odmawiają sobie miłości zastępując ją materializmem, egoizmem i życiem z dnia na dzień? 

Czy to jest cena postępu, czy może degrengolady społeczeństwa a może nawet całego naszego gatunku? Nie jestem osobą wiekową ale pamiętam jeszcze, że za czasów mojego dzieciństwa i okresu dorastania patrzono nieco inaczej niż dziś na sprawy miłości i seksu ( tak, dokładnie w tej kolejności - miłości i seksu ) niż ma to miejsce obecnie. Dziś popkultura, media, a nawet tak zwani specjaliści wmówili wchodzącym w życie młodym ludziom, że seksualność jest o wiele ważniejsza niż uczucia, że atrakcyjność człowieka sprowadza się jedynie do jego wyglądu i kosztownych gadżetów, a dziewczyna która nie miała w swoim, bardzo młodym jeszcze życiu, wielu doświadczeń seksualnych nie jest atrakcyjna ani pożądana i nikt jej nie chce. Wmawia się młodym ludziom, że seks bez zobowiązań, luźne związki, alkohol, dragi i kompletny brak odpowiedzialności, życie coraz bardziej na krawędzi to jest właśnie to, do czego warto dążyć, że na tym polega młodość i „wyszumienie się” oraz zbieranie doświadczenia. To dlaczego, jeśli to wszystko jest tak wspaniałe, tak wielu młodych ludzi dosłownie nie przeżywa tego rodzaju doświadczeń, lub kończy bardzo źle, lądując w środowisku w którym już nigdy się nie trzeźwieje, aby nie odczuwać cierpienia życia w pułapce w jaką tak naiwnie i głupio dali się złapać? Współczesny świat zepchnął miłość gdzieś na same granice dzisiejszego życia, nadając jej rangę mało istotnego archaizmu, sugerując jednocześnie, że ci którzy kierują się w swym postępowaniu uczuciami to nic nie warte mięczaki i staroświeckie dziwolągi, którzy nie potrafią podążać z duchem czasu. Tylko czy jest to prawda? Oczywiście, że nie jest i na tym polega perfidia naszych czasów, że mami się ludzi, zwłaszcza młodych, nic niewartymi erzacami ograbiając jednocześnie z tego co najcenniejsze i najważniejsze w tworzeniu szczęśliwych, spełnionych i świadomych swojej wartości oraz wartości ich życia, ludzi! Ludzie odarci z godności, ludzie kierujący się jedynie zaspokajaniem swoich niskich pragnień, nie mających żadnych dalekowzrocznych planów przestają być istotni dla społeczeństwa, przestają być ważni aż zostają z tego społeczeństwa wykluczeni, co gorsza, najczęściej nawet tego nie zauważając. Takimi ludźmi można niezwykle łatwo manipulować i kierować dokładnie tam, gdzie się chce. Dlaczego w życiu każdego człowieka tak ważna powinna być miłość? Dlatego, że to właśnie miłość uczy od pierwszych chwil życia szacunku do siebie samego, ważności własnego i innych istnienia oraz współdzielenia siebie z innymi, czyli tego że żaden człowiek na ziemi, ani jakakolwiek inna istota, nie jest niezależnym kosmosem, mogącym istnieć dla własnej frajdy bez liczenia się z konsekwencjami własnego postępowania. Nie sposób wbić do czyjejkolwiek głowy zasad moralności czy empatii jeżeli w tym człowieku nie ma miłości najpierw do siebie samego a potem do innych. Właśnie tak, miłość własna jest ważniejsza niż miłość do innych, nie myl tego jednak z egoizmem, ponieważ jeżeli nie kochasz samego siebie, nie dostrzegasz w sobie człowieka, nie potrafisz sobie przebaczać oraz wyciągać nauki z lekcji jakie stawia przed tobą życie, nigdy nie będziesz w stanie okazać tego wszystkiego innej żywej istocie! Ponieważ to wszystko co mieści się w słowie „miłość” nie jest innym określeniem na słowo „seks” ( mimo iż w normalnym porządku rzeczy seks jest związany z odczuwaniem i dzieleniem się miłością ) lecz przede wszystkim jest dzieleniem wzajemnym z innymi empatii, troski, czułości, zrozumienia, dobroci,woli wsparcia w każdej chwili życia, inaczej mówiąc postępowania w taki sposób wobec innych jak chcielibyśmy, aby postępowano wobec nas samych. Jeśli nie ma tego wszystkiego, nie ma też miłości. A wtedy nagle odkrywasz, że w chwili próby zostajesz kompletnie opuszczona mimo, iż wokoło jest masa ludzi, odkrywasz że nikt nie liczy się z twoimi potrzebami, że nikt nie chce cię wysłuchać nawet wtedy, gdy krzyczysz aż do zdarcia strun głosowych, nikt nie widzi twojego bólu ani łez nawet jeśli stoisz tuż obok, czujesz się przegrana, zignorowana, bezlitośnie odtrącona i niepotrzebna. Dla niepoznaki wielu nazwie taki stan znieczulicą ale znieczulica to właśnie brak miłości, czyli brak wrażliwości na życie wokół ciebie, na otaczający cię świat. Jeśli więc nowo poznany chłopak, będzie ci opowiadać o zniewalającej go twojej urodzie i już po chwili będzie próbował zaciągnąć cię gdzieś na stronę, aby namówić cię do seksu, nie sądź, że spotkało cię jakieś wielkie wyróżnienie ani nawet, że masz niebywałe powodzenie u płci przeciwnej lecz dostrzeż tę sytuację dokładnie taką, jaką ona jest naprawdę, czyli to, że ktoś właśnie próbuje potraktować cię jak przedmiot wyłącznie po to, aby zaspokoił krótkotrwałe egoistyczne pragnienie, które nie ma zupełnie nic wspólnego z miłością ani nawet z magnetyzmem.

Czy chcesz funkcjonować jak rzecz lansująca samą siebie jak towar w supermarkecie, czy też chcesz być doceniona i kochana za to, kim jesteś jako istota ludzka oraz za to, co masz jako człowiek do zaoferowania? Nie wierz zatem we wszystko co widzisz w telewizji, w internecie ani nawet w to, co mówią twoje koleżanki lecz kieruj się sercem i słuchaj tego co ono do ciebie mówi, bo to jedyny przewodnik, który nigdy nie zaprowadzi cię na manowce gdy uświadomisz sobie swoja wartość. Przestań żyć jak przedmiot wystawiony na aukcję. To naprawdę nie ma żadnego znaczenia, czy nosisz najmodniejsze ciuchy i makijaż, nie ma znaczenia gdzie pracujesz albo jaki masz samochód, ani nawet ilu masz „przyjaciół” na Facebooku czy Instagramie, jedyne co jest ważne to to, czy jesteś człowiekiem, który potrafi rzucić dosłownie wszystko i pójść ratować przyjaciela, gdy on tego potrzebuje i czy masz u swego boku choćby jedna taką osobę, która zrobi to samo dla ciebie. Na tym właśnie polega przyjaźń = na tym właśnie polega miłość, mając to będziesz mieć wszystko, żeby żyć szczęśliwie i osiągać swoje cele.

R.C. Blackwood