Szczęście
to takie słowo-klucz nadużywane w dzisiejszych czasach na każdym
kroku w taki sam sposób jak słowo „miłość”. Jedni przekonują
cię, że gdy wespniesz się wystarczająco wysoko na drabince
kariery będziesz szczęśliwy; inni powiedzą ci, że szczęście to
posiadanie jakiejś tam sumy pieniędzy pozwalającej na zakup każdej
rzeczy o jakiej tylko zamarzysz; ktoś jeszcze inny powie ci, że
osiągniesz je przyjmując taką czy inną filozofię oraz żmudnie
pracując długimi latami nad opanowaniem jej do perfekcji w swoim
codziennym życiu; możesz też usłyszeć opinię, że szczęście
to możliwość bawienia się i nieprzejmowania prozą życia..
Jednak gdy spotkasz osoby, które osiągnęły już te wszystkie
wspomniane powyżej warunki, razem lub pojedynczo, okaże się, że
mimo to ich cel pierwotny nie został osiągnięty, ponieważ
szczęśliwi nie są i tak naprawdę nigdy nie byli. Czasem są
zadowoleni z jakiegoś aspektu swego życia jednak na pewno nie są
szczęśliwi. Jak wiadomo zadowolenie i szczęście nie jest tym
samym tak jak miłość nie jest tym samym co odczuwanie sympatii do
kogoś/czegoś.
Czym
więc jest szczęście i czy aby na pewno można je osiągnąć? Tak,
szczęście jest jak najbardziej możliwe do osiągnięcia pod
warunkiem, że zrozumiesz, iż nie pochodzi ono gdzieś z zewnątrz
lecz.. z wnętrza ciebie samego! Szczęście nie jest, i nigdy nie
było, uzależnione od stanu posiadania lub pozycji społecznej.
Szczęście to stan twojej duszy i umysłu, kiedy stajesz się
świadom swojej wartości oraz wartości własnego życia jak i życia
wszędzie w około ciebie. Nigdy nie będziesz w stanie być
szczęśliwy jeżeli będziesz ciągle trwał w pogoni za całą masą
rzeczy, których tak naprawdę do niczego nie potrzebujesz, oraz żył
w przeświadczeniu, że dopóki nie staniesz się „kimś” i nie
upodobnisz się do kogoś lub jakiejś grupy ludzi, to będziesz
nikim i nic nie będziesz znaczył. Wszystko to jest kłamstwem. To
taki diabeł stworzony przez samego człowieka, by ograniczał go na
ścieżce życia i uniemożliwiał czerpanie z życia całymi
garściami.
Nie
ma ludzi nieważnych i nic nie wartych, tak samo jak nie ma żadnego
zbędnego życia na ziemi. Każdy z nas przychodzi tu z całym
pakietem talentów, możliwości i wyborów, jedyną ograniczającą
dostęp do tego „pakietu” siłą jesteśmy my sami oraz ludzie,
którym pozwalamy na wywieranie wpływu na nasze życie. To nie
prawda, że jeśli będziesz taki jak otaczający cię ludzie, to
staniesz się spełniony i szczęśliwy. Nie jest to możliwe,
ponieważ zwyczajnie nie jesteś tą osobą w której upatrujesz
jakiegoś wzoru dla siebie, zresztą tamta osoba najczęściej także
kogoś odgrywa,więc tak na prawdę nie jest sobą.
Swoją
drogę do szczęścia zacznij od uczenia się wsłuchiwania w siebie,
poznawania samego siebie tak jak poznajesz nową osobę; odnoś się
do siebie z sympatią, szacunkiem i miłością. Dostrzeż swoje
duchowe walory oraz swoje talenty. Odkrywaj własne ścieżki i
marzenia bez wzorowania się na kimkolwiek lecz po prostu wsłuchując
się w swoją duszę. Twoja drogą życia nie jest i nie może być
taka sama jak kogokolwiek innego, ponieważ jest to twoja
indywidualna, osobista droga mająca zaprowadzić cię do twoich
osobistych celów życiowych za pomocą których jesteś w stanie
spełnić się w swoim życiu.
Oczywiście
można, a nawet należy, czerpać z doświadczenia i wiedzy innych
osób, które przechodziły podobne do twoich próby i drogi jednak
nie powinieneś powielać ich działań lecz czerpać z nich
wyłącznie naukę, która pomoże ci znaleźć rozwiązania twoich
trudności i prób.
Kiedy
staniesz się świadomy swojej wartości jako istoty będącej
częścią Boga oraz planety na której żyjesz, nagle zaczniesz
łapać się na tym, że budząc się rano odczuwasz radość z
możliwości odkrycia i poznania kolejnego dnia twego życia;
zaczniesz dostrzegać niebywałą wartość tak zwanych małych
rzeczy, jak czyjś uśmiech, dobre słowo, śpiew ptaków za oknem,
słońce na niebie, smaczny posiłek który zjadłeś, praca którą
udało ci się dobrze wykonać i bardzo wiele, nieskończenie wiele
innych rzeczy, jakich wcześniej nawet nie zauważałeś w swoim
życie. Wtedy zrozumiesz też, że jesteś szczęśliwy, bo szczęście
to satysfakcja i zadowolenie z własnego życia i z siebie samego; to
twoje codzienne prawo do popełniania błędów oraz do nauki; to
twoje prawo do odczuwania radości z samego faktu, że żyjesz i że
życie daje ci nieskończone możliwości twego rozwoju, zmiany,
nauki i że wszystko to możesz dzielić z każdym z kim tylko
zechcesz; szczęście to także świadomość, że to co prawdziwie
bezcenne nosisz w sobie, w swojej duszy i sercu, i że nikt nie jest
w stanie ci tego odebrać ani zabronić posiadać, a jedyną osobą
blokującą twoje prawo do osiągnięcia szczęścia jesteś
wyłącznie ty sam poprzez to w co wierzysz lub nie wierzysz, i jakie
podejmujesz wysiłki, aby to osiągnąć. Jeśli zatem ktoś ci mówi,
że jedynie jakaś rzecz, idea, lub obecność albo brak jakiegoś
człowieka mogą doprowadzić cię do szczęścia – wiedz, że to
wszystko jest nieprawdą, ponieważ wyłącznie będąc człowiekiem
akceptującym i zadowolonym z siebie staniesz się osobą szczęśliwa
oraz przyciągającą ku sobie innych szczęśliwych ludzi i
zdarzenia a to dlatego, że świat stworzony jest na zasadach
przyciągania się podobieństw.
Gdy
jesteś nieszczęśliwy, niespełniony i niedoceniający siebie
przyciągniesz wyłącznie podobne osoby oraz podobne sytuacje, które
utrwalą cię w przekonaniu o własnym przegranym losie. Uwalniając
się od tego wszystkiego, poznając i doświadczając prawdziwych
mechanizmów funkcjonowania życia staniesz się szczęśliwy a wtedy
będziesz emanował tym szczęściem także na zewnątrz gromadząc
wokół siebie podobnie szczęśliwych ludzi, czas i sytuację. Czy
można osiągnąć szczęście żyjąc na świecie takim jak nasz?
Tak, oczywiście że tak, ale musisz pamiętać, że to wymaga
poważnej pracy – Twojej Pracy.
R.C.
Blackwood
To prawda: zmieniając swoją życiową postawę oraz sposób myślenia człowiek zaczyna dostrzegać coraz więcej piękna wokoło siebie i powodów do radości. Nie zrozumie tego jednak nikt, kto nie wydostał się ze swojej klatki jaką narzucają na nasze dusze i serca ogólnie funkcjonujące kody myślowe i dogmaty. Ja uważam siebie za osobę szczęśliwą i spełnioną i wiem, że wtedy inaczej patrzy się na świat. Życzę też tego innym.
OdpowiedzUsuńJa mam dwie piecioletnie siostrzenice ktore sa jak czysta formuła szczescia i radosci, jak mi jest zle i do dupy to jade do siostry i spedzam troche czasu z blizniaczkami po takiej wizycie jestem jak nowo narodzony i tryskam radoscia i zadowoleniem, ktorym zarazaja te dzieciaki.
OdpowiedzUsuńUważam siebie za szczęśliwą osobę - mam fajnych rodziców i chłopaka którego kocham, chodzę do fajnej szkoły i mogę realizować swoje pasje. Myślę że to wystarczy żeby być szczęśliwym ale mogę się mylić bo mam dopiero 16 lat :)
OdpowiedzUsuńTo prawda, szczęście to stan umysłu i ducha i bardzo zmienia sposób patrzenia na świat!
OdpowiedzUsuńFajny i mądry tekst!
OdpowiedzUsuńTo prawda, można być szczęśliwym niezależnie od otaczającego nas świata. Bo szczęście jest lub nie ma go w człowieku a nie za przyczyną jakiś fantów z zewnątrz. Ja tam jestem szczęśliwy - jestem zdrowy, mam kochającą cudowną dziewczynę, mądrych rodziców i pracę dzięki której mogę zapewnić sobie to czego mi potrzeba, mam też kilka fajnych pasji dzięki którym życie jest pełniejsze i kilka planów do zrealizowania. I jest OK! :)
OdpowiedzUsuńLudziom już w szkole wbija się do głowy, że muszą równać do innych i zawsze kogoś tam naśladować, żeby mieścić się w jakiejś "przegródce społecznej" w ten sposób morduje się już od dziecięcego wieku potrzebę indywidualizmu, samodzielnego myślenia i podejmowania świadomych decyzji oraz potrzebę odkrywania siebie i tego czym naprawdę jest życie - później nie ma się co dziwić, że większość ludzi nie jest i prawdopodobnie nigdy nie będzie szczęśliwa, bo niewolnik nie jest w stanie być szczęśliwy.
OdpowiedzUsuńBycie szczęśliwym to wspaniały stan, człowiek podchodzi wtedy z radością i wdzięcznością do każdego dnia w życiu i potrafi się cieszyć tak małym jak i dużym.
OdpowiedzUsuńSzczęście - super sprawa tyle że w naszym dusznym i skurczonym świecie jest coraz trudniejsze do osiągnięcia. Ale tak zgadzam się w pełni z Autorką tekstu że szczęście to stan umysłu i pochodzi z wnętrza a nie z zewnątrz tylko jak przekonać o tym większość młodych ludzi ( oraz już nie młodych ale tych którzy o tym zapomnieli ) skoro już jako dzieci tresuje się ludzi na tysiące sposobów, że ważne jest wyłącznie mieć a nie być a z taką postawą szczęście jest niemożliwe do osiągnięcia, może zadowolenie jedynie i to na krótki czas. Ale zadowolenie i szczęście to przecież nie to samo.
OdpowiedzUsuńMyślę, że człowiek może być szczęśliwy jeśli nie zatraci radości życia i cieszenia się z "małych rzeczy" Ja tam jestem szczęśliwa, budzę się co dzień z radością i wiarą, że to będzie kolejny dzień w którym czegoś się nauczę i po prostu lubię żyć. Lubię słońce na niebie i śpiewające ptaki, deszcz też lubię bo jest potrzebny ziemi i wszystkiemu co żyje i tysiące innych rzeczy lubię - tylko spójrzcie ile jest powodów do szczęścia każdego dnia wokoło nas! :) Ania :)
OdpowiedzUsuńMało kto dziś jest szczęśliwy ponieważ większość nas w głębi siebie uważa, że na nie nie zasługuje. Żyjemy w chorym świecie i jesteśmy chorym społeczeństwem i jak tu być szczęśliwym?
OdpowiedzUsuńNie da się być szczęśliwym kiedy nie ceni się wartości życia. Ludzie kojarzą szczęście z posiadaniem rzeczy albo pozycją społeczną a szczęście to radość życia i bycia, radości każdą chwilą. Tego się nie da niczym zastąpić. Pozdrawiam wszystkich - Anita Wróbel
OdpowiedzUsuńDla ludzi dziś szczęście oznacza posiadanie a nie stan wewnętrzny ducha i umysłu, dlatego większość ludzi na świecie jest nieszczęśliwa i zgorzkniała, bo jak nawet coś tam materialnego osiągną to zaraz odkrywają,że to ich jednak nie uszczęśliwiło i gonią dalej w beznadziejnym pędzie.
OdpowiedzUsuńTo bardzo fajny i mądry tekst. Czuję się bardzo podbudowana i zachęcona do pracy nad sobą. Wielkie dzięki. Anita
OdpowiedzUsuń