NATRĘT CZY STALKER?

Większość z nas lubi towarzystwo innych osób i chętnie poznaje nowe. Poszerzamy grono swoich znajomych w pracy, w miejscu zamieszkania, w czasie towarzyskich spotkań i we wszelkich innych miejscach, gdzie można spotkać nowych ludzi. 

I jakoś tak się dzieje, że większość z nas w takich chwilach stara się przedstawić siebie samego w nieco podkoloryzowany sposób w nadziei, że wypadniemy bardziej interesująco niż wówczas gdybyśmy tego nie zrobili a nowo poznany znajomy będzie mieć o nas jak najlepsze zdanie co daje większe szanse, że zechce kontynuować znajomość. Często jednak nawet nie zastanawiamy się nad tym, że ta właśnie nowo poznana osoba, wydająca się na pierwszy rzut oka niezwykle sympatyczna i otwarta, w istocie rzeczy wcale taka nie musi być, i podobnie jak my sami, przybiera jedynie atrakcyjną pozę, aby niczym rybak w sieć, złowić nic nieprzeczuwającą nową osobę co do której wcale nie ma przyjaznych zamiarów. 

Początek takiej znajomości zwykle wydaje się niezwykle udany: osoby takie chętnie spotykają się ze sobą, doskonale razem bawią, prowadzą długie rozmowy na przeróżne, często także osobiste, tematy i może się wydawać, że właśnie znaleźliśmy idealnego przyjaciela a nawet bratnią duszę. Po jakimś czasie pojawiają się jednak pierwsze sygnały, które powinny wzbudzić w nas niepokój, jednak najczęściej umykają one uwadze i dzięki temu nasz nowy „najlepszy przyjaciel” wślizguje się głębiej do naszego świata a my nie zdajemy sobie nawet sprawy z tego, że ta na pozór cudowna osoba to nasz przyszły stalker, który może zamienić nam życie w prawdziwe piekło z którego nie łatwo jest się potem otrząsnąć.

Wielu ludzi sądzi, że osoby które padają ofiarą stalkingu to wyłącznie znane postaci takie jak aktorzy, piosenkarze, rozmaici celebryci, jednym słowem osoby, których twarz jest powszechnie rozpoznawana z powodu uprawianego przez nie zawodu. Nic bardziej mylnego, ponieważ ofiarą stalkingu może paść dosłownie każdy, kto akurat będzie pasował do jakiegoś wyobrażenia rodzącego się w głowie osoby zdolnej do skrajnego prześladowania kogoś innego na podstawie urojonych przez siebie przyczyn. Co gorsza w dzisiejszych czasach jest to nawet bardziej prawdopodobne niż jeszcze piętnaście czy dwadzieścia lat temu, ponieważ większość z nas zbyt często i zbyt mocno ujawnia swoje prywatne życie i własną twarz w portalach społecznościowych, nie biorąc w ogóle pod uwagę faktu, że po drugiej stronie ekranu komputera siedzi ktoś, kto niekoniecznie ma przyjazny stosunek do świata a obserwowanie innych nie kończy się wyłącznie na ciekawości lecz sięga zdecydowanie dalej, zbyt daleko by nazwać go wyłącznie wścibskim gościem czerpiącym satysfakcje z podglądania cudzego życia. I na pewno zdecydowanie rożni się on od wścibskiej i natrętnej sąsiadki, uwieszonej do wizjera w drzwiach wejściowych, by stamtąd śledzić każdy ruch swoich sąsiadów.

Kilkanaście lat temu moja koleżanka padła ofiarą stalkera. Nie była ani sławna ani bogata a mimo to na jej drodze pojawił się osobnik, który zamienił jej życie w dramat. Na weselu swojej kuzynki poznała sympatycznego i przystojnego mężczyznę z którym doskonale się jej rozmawiało i bawiło w czasie weselnego przyjęcia. Był uroczy, dowcipny, inteligentny i poświęcał jej bardzo wiele swojej uwagi. Wymienili się telefonami i postanowili odezwać się do siebie w najbliższym czasie, aby umówić się na spotkanie. Moja koleżanka, była wtedy po rozwodzie a nowo poznany mężczyzna wydawał się atrakcyjny, więc chętnie się z nim spotkała, gdy już nazajutrz do niej zadzwonił, zapraszając do restauracji. Znów czas spędzili bardzo przyjemnie a ów mężczyzna wydawał się bardzo zainteresowany moją koleżanką. Podobnych spotkań było jeszcze kilka jednak już po trzecim czy czwartym spotkaniu moja koleżanka zauważyła, że jego zainteresowanie było jakby teatralne i przesadne. Nie przyszło jej jednak do głowy, aby podejrzewać, iż tak sympatyczny i inteligentny mężczyzna mógłby wykazywać jakiekolwiek niezdrowe, a nawet niebezpieczne, zachowania. Niestety przekonała się o tym bardzo szybko a jednocześnie zbyt późno, by bezpiecznie wycofać się z tej znajomości.

Mimo kilku spotkań, nowy znajomy mojej koleżanki nie otrzymał od niej ani adresu zamieszkania ani miejsca pracy. Jakież więc było jej zdziwienie, kiedy pewnego dnia, przychodząc rano do pracy otrzymała oczekujący na nią w recepcji, ogromny bukiet kwiatów z romantycznym bilecikiem od owego znajomego! Poczuła się zaskoczona i zakłopotana nie tyle kwiatami co treścią bileciku sugerującą jakby ich znajomość miała zupełnie inny charakter niż miało to miejsce w rzeczywistości. Potem przysłał jej maila z podziękowaniem za wcześniejsze spotkanie oraz nadzieją na kolejne. Nie odpowiedziała, ponieważ czuła się z tym wszystkim dziwnie i nie wiedziała co o tym myśleć. Postanowiła zostawić sprawy własnemu biegowi. I znów szok – następnego dnia po powrocie z pracy znalazła podobny bukiet kwiatów na swoich drzwiach mieszkania. Tym razem poczuła się naprawdę nieswojo. Kiedy zadzwoniła prosząc, aby zaprzestał podobnych niespodzianek okazało się, że już nie jest tak miły ani czarujący. Z każdym dniem było już coraz gorzej. Był coraz bardziej agresywny i napastliwy, nie przyjmował do wiadomości jej odmów ani próśb o zaprzestanie kontaktowania się z nią. Szybko to co miało być jedynie niezobowiązującą znajomością zamieniło się w koszmar którego finał znalazł się w sądzie. Ten pozornie sympatyczny i interesujący na początku mężczyzna okazał się prawdziwym dręczycielem, nękającym moja koleżankę ponad rok. Robił to na setki sposobów zaczynając od kilkudziesięciu telefonów dziennie, przez śledzenie, nachodzenie w domu i pracy aż po pobicie jej brata oraz byłego męża. Zastraszał ją i groził. Robił fotomontaże jej zdjęć i wrzucał je do skrzynek pocztowych sąsiadów oraz wysyłał do jej miejsca pracy sugerując, że moja koleżanka prowadzi się bardzo niemoralnie a nawet opłacił ogłoszenie w prasie nieistniejącego domu publicznego i umieścił w tym ogłoszeniu jej numer telefonu i imię jako osoby świadczącej wiadomo jakiego rodzaju usługi. W rezultacie tego wszystkiego koleżanka musiała zmienić miejsce pracy i zamieszkania oraz numer telefonu, aby móc normalnie żyć. Przeszła też załamanie nerwowe i do dziś cierpi na stany lękowe. On natomiast dostał bezwzględny zakaz zbliżania się do niej oraz parę lat więzienia za pobicie oraz groźby karalne...

Dziś, gdy praktycznie każdy korzysta z licznych portali społecznościowych, umieszczając tam zarówno swoje fotografie jak też swoich najbliższych łącznie z dziećmi, mało kto zastanawia się, iż tą naszą wiwisekcją prywatnego życia, dajemy do ręki narzędzie dla wszelkiego rodzaju ludzi, którzy niewiele mają wspólnego z kimś komu można zaufać w jakiejkolwiek dziedzinie. Bądź czujny, ponieważ nie każdy człowiek wydający się uprzejmy i sympatyczny takim jest w istocie i nie zawsze okazywana życzliwość i przyjaźń faktycznie nią jest. To nie znaczy, że nagle powinniśmy popadać w paranoję i izolować się od innych osób. Absolutnie nie! To po prostu oznacza, abyśmy wykazywali umiar i czujność poznając nowe osoby i zwracali więcej uwagę na to, co mówią nam owe nowo poznane osoby i jak się odnoszą do nas. Nauczmy się czytać mowę ciała oraz tego czym w istocie są rozmaite gesty kierowane ku nam przez innych ludzi. Warto się też zastanowić, czy faktycznie potrzebujemy zawierać bliższe relacje z każdą nowo poznaną osobą i czy musimy aż tak bardzo szaleńczo gonić za gromadzeniem niekończącej się liczby znajomych na portalach społecznościowych przed którymi dokonujemy życiowego i emocjonalnego ekshibicjonizmu. W końcu to kogo i na jakich warunkach wpuszczamy do swego świata i życia zależy wyłącznie od naszej własnej decyzji. Więc nie podejmujmy jej pochopnie, by potem nie płacić za to zbyt wygórowanej i bolesnej ceny.

R.C. Blackwood