DLA POTRZĄŚNIĘCIA TYMI, KTÓRZY CIĄGLE ŚPIĄ GŁĘBOKO

Polaku, śpiący z otwartymi oczami przed telewizorem. Zahipnotyzowany śmierdzącą papką propagandy, buchającej lawinami ze stacji telewizyjnych, nieprzybyłych tutaj po to, aby zatroszczyć się o twój intelekt, wiedzę i świadomość lecz wyłącznie po to, aby utrzymywać cię w stanie katatonii, zainicjowanej jeszcze przez ich poprzedników.

Polaku, którego całymi dziesięcioleciami tresowano, ażeby tylko to co obce i odległe miało prawdziwą wartość i wagę przed twymi oczami, a to co twoje śmieszne i liche się wydawało, abyś zapomniał o swoich korzeniach i sławie, stając się mniej niż parobkiem wobec tych, którzy przybyli tu wyłącznie drenować twój portfel i twoją ziemię.

Polaku, którego dziś powszechnie nazywają polaczkiem a ty się nie oburzasz tą obelgą i bezczelnością, lecz niczym wiejski głupek śmiejesz się wraz z tymi co przychodzą napluć ci prosto w twarz... Polaku, obudź się wreszcie, bo właśnie rolują ci twój kraj!

Nasi rodzice, dziadowie, pradziadowie.., doskonale wiedzieli, że tam gdzie nie ma korzeni gaśnie także życie. Wiedzieli też, że zło nigdy nie przychodzi w blasku dnia, lecz wślizguje się powoli, łasząc się i udając bliźniego, głosząc okrągłe zdania mające moc wygaszania czujności i rozumu. Nasi przodkowie doskonale rozumieli, iż jedynie przez uważność, pamięć, wiedzę i własną pracę można zbudować dom, który będzie solidny i trwały lecz jeśli wpuści się weń kłamców i złodziei, zamienią ów dom w kupę gruzu i drzazg szybciej, niż ty kiedykolwiek mógłbyś to sobie wyobrazić.

Czy nie jest ci wstyd przed własnymi przodkami, za to że tak łatwo i tanio pozwoliłeś się omamić i zatruć fałszywą obietnicą wolności zakutej w ołowiane łańcuchy, dla zmylenia tylko, od frontu pozłocone?

W ilu zaborach, komunach i uniach być musisz, aby wreszcie pojąć, że wszystko to za każdym razem jest tym samym diabłem, który wyłącznie ornat na sobie zmienia i ogonem na mszę dzwoni... ale to msza jest pogrzebowa.

Pod iloma butami ciemiężycieli, musisz być zdeptany, by w końcu zrozumieć, że nie z poddaństwa bierze się wolność, duma i sława? Jak wiele razy masz być wywłaszczony, okradziony i wypędzony z własnego domu, aby raz na zawsze zrozumieć i zapamiętać, że mimo iż lata mijają i pozornie zmieniają się czasy, zło zawsze złem pozostaje a jego słudzy nigdy nie zmieniają się w twych przyjaciół?

Kim zatem jesteś ograbiany z pamięci o własnej historii, bez świadomości swego pochodzenia i wartości, niczym chłop pańszczyźniany znoszący bez przerwy owoce własnej pracy pod cudze drzwi, by nieprzyjaciół swoich karmić i tuczyć a samemu w niedostatek i beznadzieję popadać? Kim jesteś, pozwalając po raz enty w swej historii, zawijać siebie w obcy sztandar; dać się spotwarzać, okłamywać, okradać i na własnej ziemi być traktowanym niczym obywatel, nie trzeciej nawet, ale entej kategorii?

Czy po to twoi przodkowie z sercami pełnymi wiary, składali swoją młodość i życie na ołtarzu nadziei wyzwolenia własnego domu od wszelkich ciemiężycieli, byś teraz bez wahania i najmniejszej refleksji, oddawał to wszystko w zamian za obozowy przydział kanapki z robaków, kilku szmat z recyklingu i wirtualnej „waluty” do której nikt oprócz twych zarządców nie będzie miał rzeczywistego dostępu?

Spójrz wstecz.

Jak tragicznie mało czasu wystarczyło, byś zapomniał o swoich korzeniach! Ledwie 33 lata temu – zwróć uwagę na tę liczbę – być może ty osobiście wraz ze swymi rodzicami i dziadkami, uwierzyłeś że dokonał się cud, że wreszcie jesteś „panem we własnym domu” i że cały świat stoi przed tobą otwarty na oścież. Byłeś wtedy dumnym Polakiem. Bohaterem na miarę światową o którym mówiły wszystkie media. Rzuciłeś się od razu do robienie interesów. Do napełniania swego domu dobrami o których zawsze marzyłeś. Ruszyłeś na podbój świata. Oglądałeś go w zachwycie, podziwiając jaki jest wielki i zróżnicowany. A potem... zacząłeś rozumieć, że zostałeś oszukany. Że ci, którzy mieli być bohaterami i wyzwolicielami to tylko wciąż te same diabły, które dla kamuflażu założyły inną sukienkę. I zrozumiałeś, że znów zostałeś oszacowany i sprzedany a twoją rolą w dalszym ciągu miało być posłuszeństwo wobec „panów”... Właśnie wtedy miałeś szansę rozprawić się z tymi demonami. Obnażyć je, zdyskredytować i zesłać na dożywotnią banicję. Ale zamiast tego, dałeś się zahipnotyzować.

Pokazano ci dziurę w zasłonie poprzez którą zobaczyłeś fragmenty dóbr za którymi od tej chwili już zawsze miałeś gonić. Gonić na oślep. Bez zwracania uwagi za jaką cenę to robisz. A tymczasem za twymi plecami, rozkradano to, co już posiadałeś...

Dziś statystyczny Polak praktycznie nie ma żadnych oszczędności a jego „własność” to wyłącznie własność pozorna, bo większość nieruchomości i ruchomości, kupowanych jest za pomocą kredytów, a to oznacza, iż dopóki nie zostaną one spłacone, wszystko co za owe kredyty kupiono jest w praktyce własnością banków. A nie twoją.

Polskie banki także już nie istnieją. Nieliczne, jakie przetrwały, są polskie wyłącznie z nazwy a ich rzeczywistymi właścicielami są banki amerykańskie, niemieckie, izraelskie... Nawet takie instytucja jak Poczta Polska, Radio i Telewizja czy Komunikacja Miejska od dawna nie są już polskie. To spółki z kapitałem zagranicznym czyli mówiąc prostym językiem są to spółki pod zarządem firm zagranicznych oraz wpływów niepolskich rządów. Czy zatem 37 milionów 785 tysięcy ( to aktualne dane GUS o liczbie obywateli Polski ) Polaków to faktycznie ludzie wolni, żyjący w wolnym kraju? Teoretycznie. W praktyce zarządzają nami ci, którzy skupiają w swoich rękach największe ilości istniejących na terytorium Polski przedsiębiorstw i instytucji oraz wierzyciele posiadający największy procent naszego długu narodowego. A dług ten nie wygląda od dawna dobrze i rośnie dosłownie z każdą sekundą. Na chwilę obecną wynosi on 1 592 049 300 921 PLN – jeden biliard, pięćset dziewięćdziesiąt dwa miliardy złotych z hakiem - to dług jawny ( dług jawny to oficjalny dług państwa zaciągany na poczet PKB – z podatków, kredytów państwowych, obligacji itd. ) Do tego dochodzi jeszcze dług publiczny ukryty, który dawno przekroczył 360 miliardów złotych, i także cały czas rośnie, a generują go spółki skarbu państwa. I pomyśleć, że na początku lat 80-tych XX wieku, dług Polski w wysokości 42 miliardów złotych, jaki pozostawił po sobie Edward Gierek, postawił wszystkim Polakom włosy dęba na głowie z przerażenia i zapoczątkował ogólnokrajowy bunt. A dziś, suma po wielokroć przewyższająca tamtą, mało na kim robi jakieś wrażenie czy zmusza do refleksji. Większość smacznie śpi i przewraca się z boku na bok nie troszcząc się o to, iż materac na którym śnią, tonie.

Czy tak jednak musi być?

Czy faktycznie sądzisz, że musimy pójść na dno wraz z tym rozpadającym się na kawałki starym systemem, zarządzanym przez kompletnie oderwanych od rzeczywistości socjo- i psychopatów, którym uroiło się, że świat to ich prywatne podwórko na którym mogą uprawiać swoje patologiczne gry, bez liczenia się z kimkolwiek poza nimi samymi? Czy naprawdę uwierzyłeś w to, że nakładem tak wielu sił i środków, przepuszczają na ludzkość tak ogromny atak - na umysł, ducha, ciało a nawet na osobistą własność, dlatego że, jak twierdzą, nic nie znaczymy?

Ocknij się człowieku! Obudź się i otwórz oczy!

Nic co jest w tej chwili nie jest przesądzone.

Niezależnie od tego, co sączą ci co dnia do ucha, ten czas jest czasem ich końca a naszego odrodzenia.

Trwające od pewnego czasu przebudzenie ludzkości nie dotyczy wyłącznie przestrzeni duchowej, choć ta jest najważniejsza, ale także tej dotyczącej przyszłości naszego fizycznego życia, obrazu świata jaki właśnie teraz możemy kreować. Lecz wielu ludzi ciągle jeszcze nie rozumie, że nie sposób tworzyć odrodzenia ludzkości używając narzędzi i środków pochodzących ze świata, który się rozpada.

Wciąż jest wielu ludzi, którzy wierzą, że jacyś politycy, partie i inni słodkouści populiści mogą wyręczyć ich w tworzeniu bezpiecznego, dostatniego i zgodnego z prawami naturalnymi, świata. Jednak to nie prawda. Tylko my sami wiemy jakiej przyszłości dla siebie pragniemy i tylko my sami możemy tego dla siebie dokonać. A zasada jest taka, że jeżeli dom ma być czysty i bezpieczny to należy w nim przeprowadzić kapitalny remont a potem wszystko dokładnie wysprzątać.

Wielu dziś stara się przedstawiać ten czas, jako czas zniszczenia, upadku i czającej się zza węgła katastrofy. Zasiewają defetyzm, strach i beznadzieję; nieustanne wyczekiwanie przegranej, rozpaczy i tragedii. Musimy jednak zrozumieć, że podobny obraz może zaistnieć wyłącznie wtedy, gdy sami w niego uwierzymy, zaopatrując go we własny czas, energię i emocję; w naszą obecność w ich ponurej wizji piekiełka, jakie tak pieczołowicie z dawien dawna dla nas przygotowują.

Pora obudzić się z tego koszmaru raz na zawsze. Pora wziąć odpowiedzialność za własne życie i przyszłość we własne ręce. Pora rozpocząć budowę naszego domu od kreowania własnej osobistej przestrzeni. Własnego osobistego dobrostanu. Od nauczenia się funkcjonowania w spokoju umysłu i równowadze ducha; od codziennego realizowania stawianych przed sobą zamierzeń; od celebrowania codziennej radości i wdzięczności życia; od wspierania się na każdym kroku w działaniu ale i w uważności; od łączenia się w społeczności i od wzajemnej współpracy...

Jeżeli chcemy mieć piękny, mocny i bezpieczny dom sami musimy być pięknymi, mocnymi i odpowiedzialnymi ludźmi. Wtedy i niebo będzie nam sprzyjać na każdym kroku, bo jak to ktoś kiedyś powiedział „ Bóg pomaga tylko tym, którzy sami sobie chcą pomóc”.

Przestań się ciągle wszystkiego bać. Otwórz szeroko oczy, obudź się i wstań. Zobacz, jesteś kimś bardzo wyjątkowym i pięknym.

Rita Blackwood