DZIECKO BOŻE – PEŁNIA CZŁOWIEKA

Sednem człowieczego zniewolenia nie jest sama siatka matriksa, nałożona na Boski obraz rzeczywistego świata, lecz przekonanie, że człowiek jest więźniem materii w której pozornie żyje. Większość ludzi trwa w przeświadczeniu, że materia jest czymś, na co człowiek nie ma żadnego wpływu, lub ów wpływ jest ledwie znikomy. Że obraz naszego życia i nas samych to suma przypadków, losu, przeznaczenia lub karmy. I że nie ma co się z tym wszystkim boksować, bo przecież jesteśmy zbyt mali i słabi, aby walczyć z siłami wielokrotnie nas przerastającymi i kompletnie przez człowieka niepojmowalnymi.

Ludzie często mówią „ to niemożliwe”, „jestem zbyta słaby, zbyt mały i zbyt nieważny, aby czegoś dokonać”, albo „ głową muru nie przebijesz”, „nie można mieć wszystkiego”, „jesteśmy tylko słabymi grzesznikami niezasługującymi na więcej”... 

Te zdania, oraz setki tysięcy podobnych, to nic innego jak kody szyfrujące, codziennie wypowiadane zaklęcia, mające za zadanie hipnotyzowanie umysłu w taki sposób, aby nigdy nie usłyszeć własnego Ducha, przemawiającego do ciebie głośno i wyraźnie – Jesteś Dzieckiem Boga. Możesz wszystko. Możesz dowolnie kształtować swoje życie w każdej sekundzie swego fizycznego istnienia. Nie ma niczego rzeczywistego co mogłoby Cię ograniczać. Jedyne ograniczenia kreuje Twój własny umysł, zdominowany poprzez Ego niebędące Twoim sprzymierzeńcem.

Dzisiaj bardzo wielu ludzi powtarza, że niczego nie musimy ale możemy wszystko, bo jesteśmy bogami, istotami niemal wszechmogącymi, zdolnymi kreować cale światy zgodnie z własnymi wyobrażeniami i fantazją. Jednak wielu po pierwszym zachłyśnięciu się ową ideą, po pewnym czasie zaczyna popadać w smutek, a nawet w rozczarowanie, bo przekonuje się, że tak naprawdę, niewiele zmieniło się w ich życiu a oni sami nieznacznie, lub wcale, przesunęli się na tej wymarzonej drodze ku rozwoju. Wciąż borykają się z tysiącami przyziemnych problemów, wciąż wystawieni są na ataki świata i ludzi patrzących na życia jak na piekielną walkę, wciąż też, bardzo często, czują się słabi i zagrożeni w zderzeniu z tym wszystkim. I choć dalej czytają książki, biegają na wszelkie możliwe wykłady, seminaria i kursy, i wciąż poszukują nowych przewodników, nauczycieli i proroków, w gruncie rzeczy, nadal nie czują się pewnie, wciąż nie mają odwagi ufać samym sobie i ciągle odczuwają poczucie zagrożenia za każdym razem, gdy tylko wychodzą na zewnątrz kręgu tych, którzy wydają się im podobni i kroczący w tym samym kierunku w którym sądzą, że i oni sami zdążają... A potem przychodzi ktoś inny i mówi, że niepotrzebnie tak się miotają, bo przecież wszystko rozwiąże się samo, bo przecież jesteś Dzieckiem Boga, więc wystarczy, że w to uwierzysz a reszta stanie się samoistnie.

I wielu to powtarza. Przekazuje tę ideę z ust do ust jak mantrę i każe po prostu wierzyć, mówiąc że jeśli tylko to sobie uświadomisz natychmiast stanie się cud tak w tobie jak i wokoło ciebie, i już nic nie będzie ci zagrażać. Bo będziesz pod ochroną.

Jednak „wiedzieć coś” nie jest równoznaczne ze „świadomością czegoś” a świadomość czegoś nie jest równoważna ze stanem ŻYCIA ZGODNEGO Z OWĄ ŚWIADOMOŚCIĄ I WIEDZĄ. A zatem nie wystarcza jedynie „zdawać sobie sprawę” i opowiadać o tym, trzeba jeszcze wiedzieć jak przełożyć stan świadomego Bycia Dzieckiem Boga, tak aby to „zadziałało” na fizycznej płaszczyźnie ziemskiego życia.

Człowiek, który faktycznie pragnie wyzwolić się z nałożonej na niego skorupy matriksa i powrócić na zsynchronizowane z uniwersalnymi prawami Boskie tory swego istnienia, nie może wyłącznie wiedzieć i w kółko mówić o swym Boskim Źródle pochodzenia lecz musi w praktyce żyć zgodnie z Nim w każdej chwili swego istnienia jako Dziecko Boga.

Można śmiało powiedzieć, że bez osiągnięcia stanu pełnej świadomości niekończącego się przebywania w stanie Bycia Dzieckiem Bożym, nie sposób pójść gdziekolwiek dalej poza powtarzanie kolejnego modnego sloganu za którym nie stoi świadomość, praktyka, działanie i doświadczenie.

Jezus bardzo często używał takich oto słów: „To co czynię, nie ja czynię lecz Ojciec mój w Niebiesiech”, „Nie swoją wolę czynię lecz Ojca, Który mnie posłał”, „Ojciec mój większy jest ode mnie”... Przemawiając do ludzi, uzdrawiając ich a nawet przywracając zmarłym życie zawsze podkreślał, że wszystko co czyni, staje się z Mocy Ojca, który Stoi Za Nim, który go posłał. Podkreślał też zawsze, że każdy z nas jest w stanie czynić tak samo, a nawet może czynić znacznie więcej niż On sam, jeśli tylko w pełni uświadomimy sobie i zrozumiemy Kim Jesteśmy i Kto nas Posyła.

Co to wszystko oznacza i jak w praktyce odnosi się do zwykłego współczesnego człowieka, szukającego drogi wyjścia z matni syntetycznego świata i pozornego istnienia, ku prawdziwej wartości Życia przepełnionego świadomością naszego pochodzenia? Oznacza to dokładnie, iż będąc w świadomości Bycia Dzieckiem Boga, wiesz, że niezależnie od miejsca, czasu i zdarzenia za Tobą Stoi Bóg – Twój Stwórca, Ojciec, Przyjaciel, Źródło wszelkiego istnienia, życia, mocy, wiedzy, dobrostanu; a to z kolei oznacza, że poprzez Ciebie On może oddziaływać na dowolną rzecz, sprawę, przestrzeń, która Ciebie dotyczy a która to składa się na obraz Twojego świata i Twojego życia w taki sposób, abyś zawsze otrzymywał wszystko czego potrzebujesz do owocnego i pełnego sukcesu rozwijania się, uczenia i osiągania wyznaczanych przez siebie celów.

Jednym słowem – kiedy przebywasz w świadomości jedności ze swym Ojcem-Stworcą, niezależnie od tego, czego dotyczy twoja potrzeba, otrzymasz to, ponieważ jako Dziecko Boże masz uprawnienia do czerpania zarówno z niczym nieograniczonej mocy jak i wiedzy Stwórcy, a to oznacza, że Twoje życie na planie fizycznego świata jest modelowalne i nie ulega żadnym ograniczeniom i niemożliwościom. Jednak tam, gdzie mimo wszystko poczujesz się jeszcze zbyt słaby, aby samodzielnie znaleźć owocne rozwiązanie swego problemu, z pomocą zawsze przyjdzie ci Ojciec, który wie, jak uczynić coś by po prostu działało.

To po prostu przełożenie na skalę makro, tego co posiada kochane i kochające dziecko w swym człowieczym, ziemskim, kochającym rodzicu. Takie dziecko po prostu żyje w niczym niezmąconej świadomości, iż cokolwiek się przydarzy, zawsze na pomoc przyjdzie mu ojciec ( rodzic ), który jest silny, mądry, dobry, kochający, troskliwy, i w świadomości dziecka może całkowicie wszystko.

Teraz podnieś to do potęgi Boga a zrozumiesz czym jest rzeczywisty stan przebywania w Świadomości Bycia Dzieckiem Boga.

Kiedy to zrozumiesz i znajdziesz się w tym stanie już nic, ani nigdy, nie będzie zdolne odebrać Ci zarówno tej świadomości jak i nieskończonej obfitości i dobrostanu, którym jest Bycie Dzieckiem Boga.

Wtedy zmienia się w Tobie wszystko.

Zaczynasz dostrzegać pełnię swoich Darów, które otrzymałeś w chwili swego stworzenia; zaczynasz odczuwać niczym niezatrutą radość Istnienia, Życia, Bycia; zaczynasz dostrzegać rzeczywiste piękno Świata i bogactwo wszelkiego stworzenia; zaczynasz odczuwać ekscytację odkrywania, poznawania i czerpania całymi garściami z wiedzy, która coraz silniej cię uskrzydla i pozwala przejmować pełną kontrolę, oraz odpowiedzialność, za własne życie.

Widzisz jak odpadają od ciebie kolejno wszelkie nieprawdziwe wyobrażenia o samym sobie, o innych, o życiu, o świecie w jakim dotychczas żyłeś i o Bogu, o którym wcześniej nic nie wiedziałeś, a być może nawet, całkowicie wykreślałeś Go ze swego życia. I wtedy rozumiesz już, że nie masz żadnego powodu kogokolwiek nienawidzić, komukolwiek zazdrościć ani ulegać jakimkolwiek naciskom, by stawać w jednym szeregu z tak zwaną większością.

Jesteś już prawdziwy, jesteś już nareszcie sobą i w domu. Masz wtedy wszystko. W dosłownym tego słowa znaczeniu, bo wiesz, że po cokolwiek wyciągniesz rękę, cokolwiek pomyślisz – stanie się!

Bo jesteś jednym z Ojcem. Ojciec jest w Tobie a Ty zawierasz się w Ojcu. Jak w Niebiosach tak na Ziemi... I nikt już z tej drogi Cię nie zawróci.

Jesteś Wolny i jesteś w pełni Człowiekiem.

Rita Blackwood