CZY WŚCIEKŁOŚĆ MOŻE BYĆ KONSTRUKTYWNA?

Czy wściekłość w niektórych sytuacjach może przynieść pozytywne skutki, a nawet czy może stać się trampoliną do odmiany swego życia na lepsze? Większość ludzi zapewne odpowie, że jest to niemożliwe, ponieważ wściekłość zalicza się do tak zwanych uczuć niskich, które mają negatywną, niszczącą energię i wpływają na życie oraz psychikę człowieka. Jednak nie do końca jest to prawda, ponieważ jak od każdej zasady także i tutaj bywają wyjątki. 

Ogólnie wściekłość jest negatywna. Ludzie ciągle wkurzeni na cały świat i wszystkich wokoło są przykrzy w obejściu a życie z nimi jest jak doświadczanie niekończącego się silnego bólu zębów – potrafią zamordować w człowieku radość życia i nadzieję, doprowadzając ostatecznie do zgorzknienia. Jednak co powiecie na wściekłość rodzącą się pod wpływem długotrwałej niesprawiedliwości, podłość lub okrucieństwa wobec nas samych lub innych? 

Czy w takiej sytuacji wściekłość, której źródłem jest niezgoda na zło jest konstruktywna, czy może destruktywna i jakie mogłaby przynieść rezultaty dla osoby odczuwającej ją? 

Zdarza się często tak, że ludzie pod naciskiem społeczeństwa, rodziny, znajomych czy tak zwanych zasad, jakie wpojone zostały jeszcze w dzieciństwie, godzą się na rozmaitego rodzaju niesprawiedliwość lub dyskryminację. Całymi latami a nawet przez większość swego życia, cierpią tracąc nieodwracalnie swój czas na Ziemi. Im dłużej trwają w takim toksycznym położeniu, tym trudniej jest im przeciwstawić się niesprawiedliwości; tracą wiarę w siebie samych oraz pewność, że zasługują na osobiste szczęście i realizację własnych marzeń. Niestety najczęściej osoby stłamszone przez innych lub przez bolesne i niesprawiedliwe wydarzenia poddają się takiemu stanowi rzeczy i przestają walczyć. I zwykle to poddania określa ich życie aż do końca. 

Są jednak i tacy, którzy w pewnych sytuacjach potrafią zrzucić z siebie tego rodzaju jarzmo i zawalczyć o zmianę swego losu pod wpływem wściekłości właśnie. A pojawia się ona zwykle wtedy, gdy cierpienie jakie człowiek od dłuższego czasu bezradnie znosił lub jakiego był światkiem przekroczy jakąś granice, która wywoła lawinę reakcji. 

Gdy coś trwa zbyt długo i jest niesprawiedliwe, staje się kroplą, która drąży skałę i prędzej czy później ją rozłupie. To jest właśnie ten moment, kiedy wybuch gniewu, wobec rażącej niesprawiedliwości można wykorzystać jako długoterminową energię napędową do odmienienia tego, co wydawało się niemożliwe do zmienienia.

Tak naprawdę, wszystko co jest nam pomocne do wyzwolenia się z wyniszczającej sytuacji jest dobre. Także wściekłość, ponieważ jest ona wystarczająco silnym bodźcem, aby wzbudzić nawet w człowieku, który przez większość swego życia był zrezygnowany i bierny, dość energii, by mógł wstać z przysłowiowych kolan. 

Tak naprawdę to nie nasze odczucia są złe lub dobre lecz sposób w jaki je wykorzystujemy i cele wobec jakich je kierujemy. W taki sam sposób zaborcza, pełna podejrzeń i nieuczciwości miłość może być zła jak oburzenie może być dobre, jeśli tylko daje siłę do wyrwania się z niszczących sytuacji lub od zniewolenia przez podłych i bezdusznych ludzi. 

Życie nie jest czarno białe, jak wielu chciałoby je widzieć, lecz jest pełne odcieni i niuansów. Trzymając się stereotypów myślowych możemy wyrządzać wielką krzywdę tak sobie samym jak i innym. Dlatego w życiu przede wszystkim powinniśmy oduczyć się skłonności do oceniania a zacząć patrzeć na rzeczy i ludzi w taki sposób, by widzieć i rozumieć możliwie najwięcej prawdy a nie tego co sugeruje dana sytuacja. W ten sposób możemy być bardziej sprawiedliwi zarówno w postępowaniu jak i w ocenie. To zaś jest pierwszym krokiem ku życiu w taki sposób, aby nie stawać się przyczyną czyjegokolwiek cierpienia a co za tym idzie, nie budzić czyjejś wściekłości przeciwko nam samym. To z kolei czyni życie nasze i innych lepszym i bardziej spełnionym i szczęśliwszym.

R.C. Blackwood